¿Quién se casó con Sidonie of Saxony?

Sidonie of Saxony (also: Sidonia; 8 March 1518, Meissen – 4 January 1575, Weißenfels) was a princess of the House of Wettin and by marriage Duchess of Brunswick-Lüneburg and Princess of Calenberg-Göttingen.

Erik II van Brunswijk-Calenberg-Göttingen (Dassel, 10 augustus 1528 - Pavia, 17 november 1584) was een zoon van hertog Erik I van Brunswijk-Calenberg-Göttingen en Elisabeth van Brandenburg. In 1540 volgde hij zijn vader op als hertog in Kalenberg-Göttingen - tot in 1545 als minderjarige, onder voogdij van zijn moeder, Elisabeth van Brandenburg, die de reformatie invoerde. Erik trad echter in 1547 toe tot het katholicisme.

Erik diende in het leger van keizer Karel V en Filips II, en nam deel aan de Schmalkaldische Oorlog (1546-1547) en de Habsburg-Valois-oorlog (1551-1559) onder Lamoraal van Egmont. Gedurende de Slag van Saint-Quentin (1557) maakte hij zich verdienstelijk door maarschalk van Frankrijk Anne van Montmorency en Jacques d'Albon de Saint-André gevangen te nemen. Deze gijzelaars waren van belang bij de onderhandelingen voor de Vrede van Cateau-Cambrésis. Ter compensatie gaf Filips II hem in 1558 de baronie Liesveld en de heerlijkheid Woerden in onderpand.

In september 1566, het jaar van de Beeldenstorm, onderdrukte Erik van Brunswijk met harde hand een poging om de lutherse eredienst in te voeren in de Petruskerk in Woerden. In datzelfde jaar benadrukte hij zijn trouw aan de katholieke religie met de schenking van het glas De tempeluitdrijving van Heliodorus aan de St.-Janskerk in Gouda. Op het glas staat de tekst Catholicae religionis ergo (vanwege de katholieke godsdienst).
Na de slag bij Oosterweel (1567) hielp hij met het herstellen van de orde door Vianen te veroveren op 'Grote Geus' Hendrik van Brederode (5 mei 1567). Nadat Woerden zich op 8 augustus 1572 aansloot bij de Nederlandse Opstand namen de Staten van Holland de heerlijke rechten over van Erik van Brunswijk, maar hij behield de inkomsten.